ความอดทนและความสะดวกสบายของ Damien

ปล่อยฉันไว้คนเดียว!

แต่เขาก็ยังเคาะอีกครั้ง “ออกไป!” ฉันตวาดดังกว่าที่ตั้งใจ เสียงของฉันแตกพร่าอยู่กึ่งกลางลำคอ แสบระคายราวกับกลืนไฟเข้าไป “ได้โปรด แค่... แค่ออกไปที! ฉันไม่อยากคุย!”

ฉันใช้มือทั้งสองข้างยันอ่างล้างหน้าไว้ นิ้วมือสั่นเทา จิกขอบอ่างแน่นจนคิดว่าเครื่องกระเบื้องจะแหลกละเอียด ภาพสะท้อน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ